Mijn Leven

Een weekend vol feest

Zaterdagmiddag half 12, vertrek naar Amsterdam. Zondagmiddag half 3, terugkomst van een schitterend weekend vol met feest. Een weekend dat eigenlijk alleen maar bestond uit vreemde gebeurtenissen en dat 30 uur lang. Samen met een goede vriend van me vertrokken we hier om half 12, nog niet wetend wat ons te wachten zou staan. 1 ding was zeker, het zou zeker niet saai worden. De rest van het team bestond nog uit een kerel die niet van stoppen weet en geregeld hele weekendjes doortrekt en nog een kerel waarvan ik in het begin niet wist wat ik ervan moest denken. Met een rustig tempo vertrokken we met de auto naar een feest waar die vriend en ik vorig jaar één van de mooiste feestjes ooit bezochten. Toen waren we maar met z’n 2en en hebben de “typetjes” dit feest tot een klapper gemaakt. Deze keer hadden we dus zelf al 2 typetjes bij en dat was dus al een vooruitgang. Vorig jaar was het veelal uit zattigheid dat ik me zo goed vermaakte, ik zat en de rest wazig is een mooie combinatie voor geanimeerde gesprekken en leuk contact. Als het niet leuk zou worden met deze 3, dan zou ik gewoon keihard naar de fles grijpen en uiteindelijk alles goed komen. Maar dat was dit jaar helemaal niet het geval, er gebeurde zoveel dat ik dit niet compleet van de kaart mee had willen maken.

Het begon al met aankomst in Amsterdam, de kerel die ik dus niet goed kende wilde dat we midden in Amsterdam in de parkeergarage van de Bijenkorf de auto zouden zetten. Hij kende de weg in Amsterdam en zei tegen ons dat dit de beste optie was. Wij wisten niet dat hij nog een reden had om juist daar te parkeren. Hij heeft in zijn verleden enkele dames gehad in het rode lampjes district aldaar en dus voordat we naar Pleasure Island (het eigenlijke feest) gingen, moesten we eerst eventjes een rondje maken door deze drukbezochte buurt van plezier. Hij kende serieus een paar dames die aan het werk waren en wij met z’n 3en liepen er vol verbazing achteraan. Donkere steegjes brachten ons naar nog donkerdere stripclubs waar we eventjes een kijkje gingen nemen. Omdat ik niet geregeld de dames van lichte zeden bezoek, vond ik dit allemaal mooi om eens te zien. Die meisjes zijn eigenlijk allemaal best aardig en af en toe is het gewoon zonde om ze dan zo te zien. Toen werd het eigenlijk hoog tijd om te gaan want een op gang komend feestje wachtte op ons. Op het moment dat we vertrokken kwam een onaangename verrassing uit de wolken vallen.  In de tweede hittegolf van deze zomer, regende het keihard precies op het moment dat we het niet konden gebruiken. En ik bedoel niet zomaar een buitje, nee binnen enkele minuten stonden de straten blank was er genoeg geregend zodat de boeren weer mochten sproeien. Spreekwoordelijk natuurlijk want de enige boeren in Amsterdam waren wij. Dus wij renden een taxi in en verzochten de vriendelijke meneer van buitenlandse afkomst aardig doch dringend ons af te zetten op de plaats van bestemming. Hij deed waar hij voor betaald kreeg en na een taxi ritje van een minuut of 20 kwamen we daar aan. Vorig jaar liepen we over dezelfde afstand ook 20 minuten maar op deze manier bleef ons een hoop ellende met gelloze haren bespaard.

We kwamen dus aan op het feestje en alsof het zo geregisseerd was, stopte het met regenen en brak er een waterig zonnetje door. Omdat het maar een kleinschalig feestje is, stond er geen lange wachtrij voor de deur en konden we meteen beginnen aan een groots house-festijn. Om eventjes een beeld te schetsen: stel je een ruimte voor van een paar honderd meter, volgepropt met 2 grote tenten en een groot openlucht- podium. Dit alles is gesitueerd midden in Het Ij, een eilandje dus. Vandaar ook de naam van de party denk ik, maar dat zul je eventjes na moeten vragen bij de organisatie. De gemiddelde leeftijd van het feest zal zo rond de 30 geweest zijn en aangezien ik 23 ben waren er dus ook heel wat ouderen om het gemiddelde zo hoog te krijgen. Mensen van in de 30 of misschien nog wel ouder, die zo 1 à 2 keer per jaar voor een dagje helemaal los mogen gaan. Compleet met bijbehorend outfit en gepast drugsgebruik dansen zij de hele dag door. Als ik eerlijk ben denk ik dat ik er over een jaar of 10 ook nog wel zo bij zou kunnen staan. Door al die oudere mensen die alles wel al meegemaakt hebben en echt komen voor het feest ontstaat er natuurlijk een heerlijke sfeer. Iedereen was er ook echt om te feesten en dat is weer eens wat anders dan de opgepepte sfeer op menig hardstyle-feest. De aankleding van het feest was ook weer goed verzorgd, volledig in het thema en dat was “Duizend en 1 nacht” met een vleugje erotiek. Dit betekende eigenlijk dat overal waar je keek, strippers hun ding deden. En dat is natuurlijk ook nooit vervelend om naar te kijken.

De sfeer was dus goed, de aankleding ook, als laatste blijft dan de muziek over. En eerlijk gezegd was ik daar dit jaar niet zo enthousiast over. Waar vorig jaar Showtek de show stal (persoonlijk gezien) met stevige stampmuziek hoorde ik dit jaar zelfs Traffic van Tiesto in de hardere tent. Maar dat mocht de pret niet drukken en iIn een roes van gelukkigheid beleefde ik dit feestje dus optimaal. Zoals gezegd waren de typetjes dit jaar ook weer aanwezig en dat zorgde ook weer voor vermaak. Typetjes bijvoorbeeld waar we later op een afterparty zouden belanden. Het feestje schoot echt voorbij want voordat ik het wist gingen de lampen aan en het geluid uit. Enigszins teleurgesteld maar voldaan was mijn honger naar feest gestild. Ik verwachtte misschien nog ff ergens afsluiten en dan naar huis. Maar ik had het eigenlijk al aan moeten zien komen toen de andere mensen in de auto een volledige sporttas vol extra kleding in aan het laden waren. Aangezien dit echt van die feestbeesten zijn, kennen zij soortgenoten in heel het land. Zelfs mensen uit Dordrecht waar we eventjes naartoe zouden gaan voor een klein na-feestje als opwarmertje voor de afsluiter van de dag. Er werd namelijk nog een bezoekje aan de Zino in Tilburg aan de agenda toegevoegd en toen begon er bij mij wel een belletje te rinkelen. Dit etablissement opent zijn deuren namelijk om 6 uur ‘s morgens voor alle mensen die nog niet genoeg hebben van het feesten op zaterdag en hun zondag goed in willen luiden.

Maar ja, eerst nog eventjes naar Dordrecht om daar een discotheekje te bezoeken om zo de tijd door te komen totdat het 6 uur was. Volgens mij kwamen we rond half 2 aan bij deze gastvrije mensen in het westen van het land. Het is echt heel vreemd om rond dit tijdstip bij mensen die je niet kent op bezoek te gaan in een stad waar je nog nooit geweest bent. Maar om geen spelbreker te zijn liet ik alles maar over me heen komen. En dat was maar slim ook, anders was ik van verbazing steil achterover geslagen. We kwamen binnen en we stelden ons eventjes voor aan de moeder des huize. Gevolgd door de vraag van dochterlief of moeder eventjes de blow aan kon steken. Het bleek dat dochter zo’n 6 dagen per week in een koffieshop werkt en dus redelijk handig met dit soort vorm van vertier is. Voor de rest kwamen we daar een hond zo groot als een paard tegen, ik heb me laten vertellen dat het een hond uit Denemarken was en dat deze Deense dog de liefste hond was die er is. Dat kan wel zijn, maar ik vind het niet echt prettig als ik weet dat dit wanna-be paard anderhalf keer zo zwaar is als mij en als hij op zijn achterpoten gaat staan hij toch echt boven mij uittorent. Verder hadden ze wat schildpadden in en aquarium, wat vissen in een ander aquarium, een helse vogel in een kooitje, een duf konijn in een ander kooitje en de verrassing van die avond: een hangbuikzwijn in de tuin. Daar waren we dus, redelijk bedwelmd, in een vreemde stad, bij vreemde mensen, met een vreemd hangbuikzwijn. Dat is natuurlijk een gouden combinatie voor een leuke afterparty. Mja volledig onder de indruk van alles wat ik meemaakte en zag, vond ik alles wel goed. Het feestje in Dordrecht verplaatste zich naar een appartementje van een andere kerel die er ook bij was. Daar eventjes een paar uur gezeten en toen werd het echt de hoogste tijd om te vertrekken naar Tilburg.

En dat is pas raar, ‘s morgens om een uur of 6 je klaar gaan maken om uit te gaan. Ik kon me ook echt niet voorstellen wat ik moest gaan verwachten. De rest had natuurlijk allemaal grote verhalen over eerdere bezoekjes en de naam Zino is toch eigenlijk wel en grote naam in het uitgaanscircuit. Maar mijn verwachting spatte volledig uit elkaar toen we binnen stapten. Één grote desillusie was het. In plaats van een grote hipe discotheek, kwam ik terecht in een klein donker hol, volgepropt met speakers en lampjes dat ons door de rest van de ochtend zou moeten trekken. Ik heb wel eens een verzameling rare mensen bij elkaar gezien want in de kroeg waar ik werkte was het traditie om met nieuwjaarsdag zo lang mogelijk open te blijven. De mensen die je dan binnen krijgt zijn meestal te dronken om te beseffen dat ze nog aan het stappen zijn en lopen cq. dansen een beetje verwilderd in de rondte. Zoiets kwam ik ook tegen in Tilburg, alleen waren de mensen dit keer niet wazig van drank maar van de verschillende substanties die er op de markt verkrijgbaar zijn. Dus ja, daar sta je dan, 7 uur ’s ochtends, een discotheek vol met rare mensen en nog zeker 5 uur lang een jeklerenlatenbewegende dreun voor de boeg. Dus ja, volledig in de lijn van de afgelopen dag, liet ik ook dit over me heen komen en probeerde het beste ervan te maken. Maar ja, waar de rest vrolijk doorging met het nuttigen van de drogerende middelen probeerde ik mij te redden met glaasjes cola. Maar ja, dan hou je de rest gewoon niet echt bij en dat was dan wel jammer. Maar om eerlijk te zijn had ik het na een paar uur heftig housen ook wel een beetje gehad eigenlijk. Echt getraind in de afterparty ben ik nog niet, maar na zo’n weekend als afgelopen weekend komt daar zeker wel verandering in. Om zondagmiddag half 1 vond de dj het genoeg en besloot hij dat het tijd was voor ons om naar huis te gaan. Dus ja, dan maar weer de auto in en naar Eindhoven. Daar was nog het plan om ff een after-after-afterparty te vieren maar dat duurde niet zo heel erg lang want de gaarheid sloeg goed in. Uiteindelijk was ik rond een uur of half 3 thuis, dit betekende een goede 30 uur wakker. Een 30 uur met belevenissen die ik nooit meer ga vergeten. Ik hoop dat jullie een beetje de indruk van een wazig maar leuk weekend hebben gekregen want dat was het gewoon. Ik heb het beleefd met een glimlach op m’n gezicht en vond gewoon alles schitterend. Zo schitterend dat ik nu alweer uitkijk naar het volgende feestje in mijn agenda want ik heb nu gezien hoe het moet en hoop dat het de volgende keer weer zo zal zijn.

Letters. Woorden. Zinnen. Alinea's. Verhalen. Schrijven is echt mijn ding. Ik vertel in mijn verhalen wat ik dagelijks meemaak of wat er in mijn hoofd speelt. Soms leuk, soms ontroerend, altijd persoonlijk. Ik neem je graag mee in mijn leven...

Reageren?

%d bloggers liken dit: