Een grote uitbraak van energie

Voor een dag werd het strand omgetoverd tot een verzamelplaats van mensen die hun gezamenlijke liefde kwamen delen. Hardcoremuziek mag dan stoer en energiek klinken, maar van een opgepompte sfeer was geen sprake.

Het festivalterrein was opgedeeld in een aantal area’s met een eigen muziekstroming. Bij binnenkomst liep men recht tegen het hoofdpodium aan waar de mainstream dj’s hun muziek draaiden. De podiumbouwers hadden hun best gedaan om het filmthema goed weer te geven. Studio 666 prijkte hoog op het podium. Vooral toen het donker werd, was het mooi om te zien hoe de dj’s werden aangekondigd met fragmenten uit speelfilms. De andere podia waren in tenten gevestigd, behalve het hardstylegedeelte. Voor een hardcorefeest was het bij de ‘afdeling’ hardstyle overigens opvallend druk. Hardstyle is namelijk een mildere variant muziek, maar blijkbaar ook erg in trek bij de festivalbezoekers.

Het festival was dit jaar gegroeid naar 25.000 bezoekers en dat waren er zo’n vijfduizend meer dan in 2011. De drukte was bij elk podium redelijk goed voelbaar, al hoefde de bezoeker nooit lang te wachten bij een bar of de wc.

Een goede typering van het publiek is moeilijk te geven. Er lopen op zo’n feest namelijk veel verschillende ‘soorten’ mensen rond: opgepompte types, mensen verkleed als banaan en hippe mensen. Het loopt door elkaar en viert feest met elkaar. ,,Het is de laatste jaren uitgegroeid tot een groot internationaal feest”, vertelt Bart Gijsbers uit Waalre. “Je hebt verschillende soorten groepen, zoals de oude garde die nog vol trots in hun trainingspak rondloopt. Ook zijn er veel buitenlanders met aparte kapsels en neusbellen. Daarnaast zijn er ook genoeg ‘normale’ mensen die een dag zoet kunnen zijn met het bekijken van al die verschillende mensen. Iedereen komt hier voor hetzelfde en je voelt de saamhorigheid.” Het feest voldoet perfect aan Barts verwachtingen. “Vooral de eindshow is super qua licht en geluid. Je moet het een keer hebben meegemaakt om te weten wat hardcore is.”

Volgens Vincent van den Berg uit Rotterdam ligt de grote kracht van het festival bij de vele buitenlandse bezoekers.. ,,Mensen reizen soms honderden kilometers hier naartoe. Ze halen het niet in hun hoofd om te gaan vechten, dat zou zonde zijn. Ze zorgen samen voor een prima sfeer”, vertelt hij. De Rotterdammer is 33 jaar oud en bezoekt niet veel feesten meer. ,,Maar voor Dominator maak ik een uitzondering. Hier moet ik zijn.”

Bezoeker Mark Ramos uit Rotterdam gaat nog een stapje verder en noemt het ‘thuiskomen’ op het festival. ,,Ik kom uit Rotterdam maar als ik hier kom voelt het echt als thuiskomen, een warm bad. Die Brabantse gezelligheid merk je goed.” Hij was nog voor 11 uur ‘s ochtends binnen en zag dat het meteen erg druk was. ,,Mensen wisten waarschijnlijk nog hoe goed het vorig jaar was en wilden ook op tijd komen. Het feest typeren is lastig voor hem omdat er veel verschillende onderdelen zijn. ,,Het is een uitlaatklep voor de energie die je de hele week opbouwt.”

Een goed teken van de sfeer, is die drukte op het einde. Mensen bleven zo lang mogelijk en dat was goed te merken aan het verkeer na afloop. Het duurde lang voordat iedereen van de parkeerplaatsen kon rijden; de duizenden bezoekers moesten door dezelfde uitgang naar buiten. Maar zelfs na een dag feesten, zorgde dit niet voor grote problemen.