Werk
Ik verveelde me gewoon ff met dit mooie weer. Ja, hoe kan dat vraag je je dan, of je vraagt het niet en je leest dit hele stuk niet. Maar we gaan er ff van uit dat we dit wel lezen. Ik zal het ff uitleggen dan. Het komt door al dat harde werken. Ja, je leest het goed: WERK. Ook wel Betaalde Arbeid genoemd, of zwoegen/ploeteren/geld in het laatje brengen enz. je kent het wel….’s morgens opstaan terwijl iedereen nog lekker in zijn of haar bedje ligt. De vogeltjes fluiten. De zon schijnt, iedereen ligt nog op 1 oor en jij, met je slapend hoofdje, moet opstaan om naar het werk te gaan. Elke morgen weer, en dat voor weken achter elkaar.
Elke dag, voor een paar weken, gaat om 6 uur die wekker af omdat je om kwart voor 7 op “de zaak” moet zijn. Met frisse tegenzin kom je je bed uit na eerst de wekker 2 keer op snooze te hebben gezet. Dus 18 minuten later dan gepland word je wakker met een schrik. Want oow jee, je zou maar eens te laat komen op dat o zo belangrijke werk. Je schiet omhoog, kijkt om je heen, wrijft door je ogen die nog bijna dicht zitten en je ramt de wekker voor de laatste keer vandaag uit. Je staat op, met 1 been tegelijk, rol je uit je bed omdat je anders met het verkeerde beentje eruit gestapt bent. Je groet je ochtendvriend even die elke morgen flink present staat voor een nieuwe werkdag, hij is de enige die er blijkbaar zin in heeft. Je loopt naar de badkamer om een vluchtige blik in de spiegel te werpen.
Nog half bewusteloos besef je dat je er helemaal niet zo goed uitziet als gisteravond en dat douchen echt een noodzaak is. Dus snel maar ff douchen dan. Koude stralen spetteren kapot om je gekromde rugje omdat je tegen de douchewand staat te slapen. Na enkele minuten begin je te klappertanden, blauwbekken, er beginnen zich ijspegels te vormen op je rug, stalagtieten voor de kenners, en dan is het tijd om eruit te komen, je droogt je af met de zachte warme handdoeken die je doen denken aan vroeger toen je nog in de wieg lag. De tijden waar je moeder je wikkelde in lekkere zachte handdoeken en je zo rustig heen en weer wiebelde om je in slaap te krijgen. Het scheelt niet veel of je ligt alweer slapend op het kleedje van de badkamervloer.
Dan komt je Wil opspelen, je weet wel, Wil de Wilskracht, hij zorgt ervoor dat zich enkele spieren spannen in het lichaam, de anderen spieren staan nog op sleepmode. Je kleed je aan, kamt je haren netjes en gaat naar beneden. Eenmaal beneden merk je dat de krantenjongen nog niet eens langs is geweest. Je pakt een grote beker melk uit de koelkast, ja alleen de melk dan want de beker pak je uit de kast……je zet de beker aan je mond aan drinkt gulzig deze vloeistof naar binnen waarna je even naar de broodkast kijkt, maar je beseft dat het nog veel te vroeg is om wat te eten. Je pakt het lijstje waar je alle benodigdheden op hebt geschreven om naar het werk te gaan. Je streept jezelf, de wagen, rijbewijs, portemonnee en sleutels af om zo op weg te kunnen. Je doet de deur open en meteen straalt het zonlicht je vol in het gelaat.
De warmte voel je over je hele lichaam kruipen, je voelt je ledematen tintelen en je beseft je dat je het heerlijk vindt om te leven. De vogeltjes fluiten en er is geen kip op de weg, figuurlijk bedoeld want wat moeten kippen nou ‘s morgens op de weg doen?? Je stapt in de wagen en zat een leuk muziekje op, het lijkt alsof je opnieuw bent geboren, je voelt je voor het eerst vandaag echt een mens. Je rijdt aan, na eerst goed gespiegeld te hebben want oow jee er kan zoveel gebeuren op een eenzame weg ‘s morgens in alle vroegte, je laat eerst de motor een paar keer afslaan omdat de motoriek van je lichaam nog niet optimaal aanwezig is. Na flink wat gas te hebben gegeven, scheur je met piepende bandjes weg omdat je niet wil dat jij de enige noodlottige is op deze morgen, heelde buurt zal het weten dat jij wel weer zal zorgen voor het brood op de plank van deze maand.
Eenmaal bij het werk aangekomen staat er een heerlijk kopje koffie op je te wachten, heerlijk met melk, suiker en precies op de goede temperatuur om te drinken. Je neemt een slok en beseft dan dat je eigenlijk helemaal geen koffie lust, maar je smaakpapillen waren nog niet aangezet vandaag. Nadat je helemaal compleet bent, dus wanneer de andere werknemers zich bij je hebben gevoegd, kun je vertrekken naar je werkplek: de gevangenis in Vught.
Heerlijke rustige werkplaats met ontspannende omgeving en fijne collega’s, tenminste dat is je wijsgemaakt. Als je er aankomt, is het enige wat je ziet een muur, een lange betonnen muur van 500 meter lang, en 1 poort……een mooie blauwe zonder handvaten, wanneer je aan komt lopen gaat ie vanzelf open. Het eerste teken dat je in de gaten word gehouden, zelfs als wanneer je alleen op de parkeerplaats komt. Je treed binnen en wat je daar ziet overtreft je verwachtingen…….maar dat bewaren we voor de volgende keer, ik ben douchen want ja, ik moet toch nog ff proberen om deze dag toch nog geslaagd te maken.
Michiel
Letters. Woorden. Zinnen. Alinea's. Verhalen. Schrijven is echt mijn ding. Ik vertel in mijn verhalen wat ik dagelijks meemaak of wat er in mijn hoofd speelt. Soms leuk, soms ontroerend, altijd persoonlijk. Ik neem je graag mee in mijn leven...