Verhalen vanuit verre oorden

Michiels Leuke Anekdotes

Omdat ik hier vanalles mee maak en dagelijks leuke dingen doe, heb ik natuurlijk heel veel anekdotes om met jullie te delen. En ik wil gewoon dat jullie deel uit maken van mijn leuke leven op dit moment dus vandaar dat ik nu een kleine greep doe uit mijn interessante leven. Dus veel plezier met het lezen van mijn schitterende belevingen hier op het wonderschone Tenerife in het utopische hotel Roca Nivaria.

‘s Morgens voordat ik begin aan een harde en zware werkdag heb ik een lekker sterk bakkie koffie nodig. Een cafe con leche of een cortado leche-leche zorgt ervoor dat de motor opstart en dat ik weer fris en energiek aan het werk kan gaan. Deze koffie kunnen we ‘s morgens altijd halen bij de bar vlakbij de receptie maar we moeten oppassen dat we dan niet de manager tegen het lijf lopen. Hij houdt er niet van als wij koffie halen en vindt dat wij die maar beneden bij het zwembad moeten halen. Dus nadat we zorgvuldig de omgeving hebben geinspecteerd, kunnen wij een poging doen om bij de bar te komen. Vaak komen we dan nog een bijdehante veel te energieke gast tegen die ons de hemd van het lijf vraagt. Als je dan geluk hebt kan de bardame je dan van een heerlijk kopje koffie voorzien, vaak geflankeerd met een heerlijk boterkoekje. Het was een dag als alle anderen, ik ontwaakte vroeg in de morgen, nam een heerlijke douche, poetste mijn tandjes en trok mijn kleertjes aan. Eerst droogde ik me natuurlijk af anders waren mijn kleertjes nat. Na mijn haren netjes in model te hebben gedaan, deed ik de deur achter mij dicht om naar het kantoor te lopen. Daar zei ik vriendelijk Buenos Dias tegen iedereen en vroeg of er iemand een kopje koffie lustte. Ik kreeg nul op rekuest en dus liep ik naar boven om 1 cafe con leche te vragen. Er was in geen velde een manager te bekennen, dus ik waagde het erop. Ik liep naar de bar, zei vriendelijk “hola, como estas?” tegen de bardame en vroeg om een heerlijk kopje koffie. Ze knikte aardig en liep naar het koffieentegelijkertijdespressoencapuccinozetapparaat. Toen zij terug kwam zag ik dat ze in plaats van 1 koekje er 2 had neergelegd. Wat had ik toch weer een geluk.

Zoals jullie allemaal wel weten ben ik hier verantwoordelijk voor de muziek. Zeer leuke, verfrissende en diverse baan waarbij ik steeds weer voor nieuwe verrassingen sta. Zo was er een keer dat we de Moulin Rouge deden. De band was klaar met splen en ik had een mooi ceedeetje opegzet om de show te presenteren. Mijn chef gebruikte de microfoon professioneel en kondigde de show van die avond aan. Het publiek werd enthousias en zij zaten op het puntje van hun stoel te wachten op wat komen ging. De lichtjes waren uit, de handjes waren klam en alles was gereed om te starten. Dus op het “moment supreme” duwde ik op start, toen begon de muziek. Maar tot mijn schrik hoorde ik het deuntje van de minidisco. Ik was de minidisc vergeten te wisselen dus de eerste paar seconden hoorden de mensen een kinderstem schreeuwen om de minidisco! Dat was echt een hoogtepunt in mijn schrikgeschiedenis

Een ander mooie ankdote is over die keer met het boogschieten. Om de dag staat boogschieten op het programma en de winnaar krijgt steeds een mooie diploma. Daar moeten wij dan de datum, naam van de winnaar, activiteit en onze eigen naam op invullen. De dag ervoor hadden wij een heleboel nieuwe speciale stiften hiervoor gekregen om de diploma zo mooi mogelijk te maken. Ik had er eentje mee genomen naar het boogschieten en verheugde me er al op om een hele mooie diploma te maken. Voor veel gasten is het toch een eer dat ze 1 keer in hun leven iets winnen en mag dus met rest een hoogtepunt genoemd worden in hun leven. Na ongeveer 45 minuten van pijl en boogplezuer kwam er uiteindelijk een winnaar uit de bus. Ik feliciteerde hem met zijn verdiende winst zei tegen hem dat hij nu een verrassing zou krijgen. In mijn broekzak voelde ik de stift en nam hem in mijn hand. Met mijn andere hand opende ik mijn map om daar een mooie diploma te vinden. Maar tot mijn grote verbazing bleek dat ik geen diploma’s meer had en we dus terug moesten naar het kantoor.

Een ander onvergetelijk moment beleefde ik op een zaterdagavond. We hadden net een succesvolle show achter de rug en voelden de adrenaline nog door onze aderen pompen. We waren klaar met werk en voor ons lag een perfecte zaterdagavond. Dromend van geluk liepen we omhoog en we spraken af om deze avond af te sluiten in een leuek discotheek in de buurt. We waren allemaal zeer in de stemming om flink te feesten en om gewoon helemaal los te gaan. Omdat ik voor de show al gedoucht had, hoefde ik dat niet nog een keer te doen. Ik trok dus mijn werkkleren uit en hing ze weer netjes op in mijn kast. Toen pakte ik mijn uitgaanskleren en nam ze mee naar de badkamer. Ik trok mijn broek aan, deed wat deoderant op en trok toen mijn shirt aan. Ik keek in de spiegel en zag dat mijn kapsel wel wat gel kon gebruiken. Ik ging met mijn hand door het bijna lege potje en ik smeerde het chemisch rode goedje in mijn haar. Binnen enkele minuten was het resultaat naar verwachting en waste mijn handjes onder de kraan af. Ik pakte mijn tandenborstel erbij en deed er wat speciale tandpaste met 3 functies op. Tandpaste tegen gaatjes, plak en voor witte tanden doet het altijd goed voordat je gaat stappen. Na mijn tanden zorgvuldig schoon geschrobt te hebben, nam ik wat water in mijn mond en spoelde die schoon. Ik pakte mijn Aqua di Gio en spoot met mate wat welriekende vloeistof tegen mijn nekgedeelte. Ik keek nog eenmaal in de spiegel en was tevreden met het resultaat. Ik zag er gewoon weer goed uit. Ik pakte mijn centjes, telefoon, kauwgom en sleutels bij elkaar. Ik sloot de deur achter mij en liep in volle verwondering naar de kamers van de anderen. Ik drukte op de deurbel en wachtte totdat iemand hem open deed. Het duurde wat langer dan normaal en ik dacht dat het kwam omdat iedereen zich klaar aan het maken was. Maar toen iemand de deur open deed, zag ik een verlept persoon. De anderen lagen totaal uitgeput op bed en keken naar een film. Ik stond aan de grond genageld en ik besefte het plotsklaps: we gaan niet meer. De rest was te moe om te gaan en dus keken we maar gewoon een film en zijn toen gaan slapen.

Letters. Woorden. Zinnen. Alinea's. Verhalen. Schrijven is echt mijn ding. Ik vertel in mijn verhalen wat ik dagelijks meemaak of wat er in mijn hoofd speelt. Soms leuk, soms ontroerend, altijd persoonlijk. Ik neem je graag mee in mijn leven...

Eén reactie

Reageren?

%d bloggers liken dit: