Mijn Leven

Ergeren

Ik zal eens ff verder uitleggen waar ik me dan zo aan erger. Een aantal weken geleden was ik op een feestje waar toastjes geserveerd werden met bijvoorbeeld Brie(Franse kaas), enkele salades en zo’n vieze franse blauwe stinkkaas(zo eentje met schimmel). Omdat ik een zeer grote fan ben van Brie tastte ik lekker toe en had ik de avond van mijn leven. Ik ging even plassen want de nodige hoeveelheid bier moest ook mijn lichaam weer verlaten. Toen ik terug kwam van de sanitaire voorzieningen kreeg ik de schrik van mijn leven (nee heeft nix met mijn fysieke gesteldheid te maken), ik wilde namelijk weer een lekker toastje met brie pakken, maar wat zag mijn oog? Iemand had met het mes van de brie, een toastje met vieze stinkkaas gemaakt, heel het mes zat onder met blauwe schimmel, en niet alleen het briemes maar ook het mes wat eigenlijk voor die kaas bedoeld was. De desbetreffende persoon liep gewoon weg, zonder te begrijpen wat zijn daad had veroorzaakt, hij had mij een toastloze avond bezorgd. En dat terwijl ik nog maar enkele toastjes verorberd had en mijn honger naar brie nog niet gestild was. Ja, dan ga je je er natuurlijk aan ergeren. Ik heb toen mijn biertje opgedronken, de gastheer hartelijk bedankt en ben zo snel mogelijk naar huis gewaggeld. Misschien denken jullie(ja dit gaan vast wel meerdere mensen lezen) dat ik me niet zo aan moet stellen. Maar aan deze kleine dingen hecht ik heel erg veel waarde. En waarden en normen zijn subjectief en relatief. Voor de minder bedeelden onder ons zal ik dat ff uitleggen. Subjectief wil zeggen dat het je eigen mening is, bepaald door je eigen referentiekader. Relatief wil zeggen dat het van vele zaken af kan hangen dus dat een waarde niet door 1 zaak bepaald word. Is het nu duidelijker en kan ik gewoon doorgaan met mijn verhaal? Zo ja, ga dan verder bij de volgende regel Zo niet, dan kun je nu beter stoppen en jezelf van een brug afgooien. (don’t try this at home!)

Maar ik ben nog lang niet klaar met het spuien van mijn problemen, nou ja het zijn niet echt problemen, het ligt eraan of je er problemen van maakt of niet. En op het moment dat ik dat wel omdat ik het zat ben met het hypocriete gedoe. Nu is de tijd rijp om kwijt te raken wat ik met jullie wil delen. Om nog even over hypocrietisme (ja perfect zelfbedacht woord) door te gaan. Zoals jullie misschien weten was het een week geleden feest hier in Eindhoven. De plaatselijke voetbalclub was weer eens kampioen geworden en daardoor was er een feestje georganiseerd. Een feestje bedoeld voor de supporters om te vieren dat hun clubje kampioen is geworden. Een feestje alleen voor hen bedoeld en niet voor mensen die net doen alsof ze voor een andere club zijn. Maar helaas heb ik weer vernomen dat er mensen in de stad te vinden waren die er niet thuis hoorden. Mensen die heel het jaar een andere club supporteren, emoties hebben voor een andere club en dan toch vieren dat psv kampioen is geworden onder het mom van “de gezelligheid die er te vinden is in Eindhoven” JA DAAG, daar doet Michieltje dus mooi niet aan me hè. Ik ben voor een andere club en dus heb ik nix te zoeken in Eindhoven. Ik heb schijt aan (sorry voor deze woorden, ik zal mijn taalgebruik voortaan kuisen en censureren) de gezelligheid want die si er normaal ook te vinden in Eindhoven. Ik wil zelfs niet eens naar die gezelligheid omdat mijn club, de club waar mijn hart van uit gaat, geen kampioen geworden is. Een competitie bestaat uit winnen, en als je niet gewonnen hebt, heb je gefaald, en dus probeer je het volgend jaar nog een keer en blijf je bij je club en ga je niet mee parasiteren bij een andere club! Maar da’s mening en die is subjectief en relatief (zie vorige paragraaf).

Een ander iets waar ik me zooooooooo aan kan ergeren is de aanwezigheid van bepaalde mensen op een onbepaald tijdstip. Het komt de laatste tijd vrij vaak voor dat er op momenten iemand tegen me aan begint te praten terwijl ik daar helemaal geen zin in heb op dat moment. De desbetreffende persoon kan dan best aardig zijn, maar het is gewoon verkeerde timing. Nu kan hij of zij natuurlijk niet weten in wat voor bui ik ben maar dat maakt niet veel uit omdat het meestal om de boodschap gaat. En vaak heeft zo’n persoon dan nix te melden. Aan die nutteloze boodschap kan ik me dan nog het meeste ergeren. Ik zal even een klein voorbeeldje noemen om dit wat te verhelderen. Op het internet is het de laatste tijd een trend geworden om te beginnen met een gesprek met bijvoorbeeld “HEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEJ alles goed”  Het leukste antwoord is dan natuurlijk “Nee 1 fout” maar zo ver gaat de gemiddelde internetchatter niet, dus zeggen de meesten “Ja, met jou?” en vaak, hele vaak blijft het, na het antwoord op deze vraag, stil…….heel stil. Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat ik nooit zomaar tegen iemand aan begin te lullen omdat je gewoonweg teveel mensen kent op het net waardoor het veelste lang duurt als je tegen iedereen wat moet gaan zeggen. Maar er zijn mensen die denken dat ze spontaan zijn als ze ene gesprek met je willen beginnen. Nou ja gesprek, ze beginnen met het bovengenoemde voorbeeld en hebben dan op e een of andere mysterieuze wijze nix meer te vertellen. Wat er dan volgt is het gruwelijkst van alles. Het verhaal over brie, taal en hypocriet zijn vallen in het niet bij deze 5 woorden. Ze vragen dan altijd “Heb je nog wat te vertellen?” (voor de oplettende mensen waren dit 6 woorden) Deze combinatie van woorden moeten volgens mij gewoon verboden worden. Er moet software ontwikkeld worden om het maken van deze soort zinnen tegen te houden en er strafrechtelijke maatregelen op los kunnen laten! Het is namelijk altijd zo dat de persoon die tegen je aan begint te lullen, na verloop van tijd deze zin vraagt. En weet je wat ik dan denk? “BEGIN DAN GEWOON NIET TEGEN ME AAN HET PRATEN, ALS JE ZELF NIX TE VERTELLEN HEBT, IK HEB HET VEELSTE DRUK VOOR DEZE ONZIN JIJ ANOREXIAPATENT MET LINTWORM!” Maar voor de goede orde bewaar ik mijn rust en zeg ik heel beschaafd “nee” omdat ik bij mezelf denk: “Zeg dan nix!” Maar ja, om toch niet teveel kwaad te scheppen zeg ik niets en lul ik maar gewoon een beetje mee. Het is namelijk ene beetje overdreven om dan tegen 1 iemand uit te vallen omdat zij ook niet kan weten dat ik me er gruwelijk aan erger. Maar jullie zullen wel denken, waar maakt hij zich druk om. Maar ja da’s mijn mening en die is subjectief en relatief

Letters. Woorden. Zinnen. Alinea's. Verhalen. Schrijven is echt mijn ding. Ik vertel in mijn verhalen wat ik dagelijks meemaak of wat er in mijn hoofd speelt. Soms leuk, soms ontroerend, altijd persoonlijk. Ik neem je graag mee in mijn leven...

2 reacties

Reageren?

%d bloggers liken dit: