Een jaar lang missen…
Een jaar is zo voorbij, dat blijkt wel weer. Hoe langzaam elke dag lijkt te gaan, zo snel is het alweer een jaar na het overlijden. De “Feestdagen” zijn weer voorbij, gelukkig…
Beetje vreemde dagen, weet niet goed hoe ik me moet voelen. De dagen vullen, dat lijkt het belangrijkste.
En dan is het weer voorbij. Eigenlijk zonder slag of stoot, het viel wel mee. Geen diepe afgronden, geen pijnlijk verdriet, maar ook geen hoogtepunten. Het is gewoon gewoontjes, net zoals andere dagen. Treurig en missend, maar dat is niet anders dan anders.
Geen zin om iets te doen, geen zin om te schrijven. Het zijn moeilijke dagen.
Michiel
Letters. Woorden. Zinnen. Alinea's. Verhalen. Schrijven is echt mijn ding. Ik vertel in mijn verhalen wat ik dagelijks meemaak of wat er in mijn hoofd speelt. Soms leuk, soms ontroerend, altijd persoonlijk. Ik neem je graag mee in mijn leven...
